بررسی میزان استفاده مدیران از روش های حل مشکلات سازمانی ؛ مطالعه موردی : کاربست مدل قواعد هوشمندانه در پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامی

اگرچه بسیاری از افراد فاقد درک درونی برای کنار آمدن بادرگیری هستند، راه های مستقیمی برای مدیران وجود دارد تاآنها بتوانند این درگیری ها را به صورت کارآ مدیریت کنند. مدیران برای همسو سازی اهداف چندگانه و متناقض خود،ساختار،معیارهای عملکردی و پاداش های سازمانی را باز انگاری می کنند تا رفتار کارکنانشان را با چالش های پر تغییر برون سازمانی، هماهنگ کنند..سپس برای پیاده سازی این تغییرات سخت،ابتکار هایی نرم صورت می دهند تا فضای کار را با احساسات مثبت تلطیف کنند و محیط کاری ایجاد کنند که باعث شکوفایی روابط بین شخصی و همکاری شود. سازمانها برای دستیابی به سطوح موثر وکار آمد حل خلاق مسئله و نوآوری حاصل از آن، باید خلاقیت کارکنان سازمان خود را بهبود بخشند وفضای سازمانی مناسبی را که بتواند این خلاقیت را به نوآوری تبدیل کنند فراهم سازند لذا بهترین راه ایجاد محیطی مشارکتی و تعاملی است که در آن ،کارکنان بتوانند با استفاده از قواعد و فرایند های جدید در جهت حل مشکل به صورت موثر تصمیم گیری نمایند. این رویکرد از ترکیب مجموعه ای از اصول ساده اما موثر شکل گرفته که آنها را قواعد هوشمندانه نامیده ایم.این قواعد به مدیران امکان می دهند، مهارت ها و هوش کارکنانشان را ارتقا دهند و کارکنان بتوانند برای حل ابداعانه مسئله، از آن استفاده کنند. این پژوهش به بررسی میزان استفاده مدیران از روش های حل مشکلات سازمانی بر اساس مدل قواعد هوشمندانه در پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامی پرداخته است. برای این تحقیق 6 فرضیه مطرح گردید. روش بررسی به صورت کتابخانه ای و میدانی و روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است.چون مقادیر آلفای بدست آمده برای کل پرسشنامه و شاخص های پژوهش در دامنه 5/0 قرار داشته یا از مقدار 6/0 بیشتر است لذا پایایی ابزار اندازه گیری تأیید می گردد.روایی پرسشنامه حاضر به صورت محتوایی و صوری توسط پژوهشگر با مشورت وراهنمایی استاد راهنما تهیه و تنظیم گردیده است. همچنین پس از جمع آوری اطلاعات به کمک آمار توصیفی و استنباطی، داده های آماری در محیط نرم افزاری spss نسخه 19مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد، مدیران به منظور حل مشکلات سازمانی بر ، استعداد ها و توانایی های کارکنان (فرضیه اول) ، هماهنگ کننده ها (فرضیه دوم ) ، قدرت کارکنان (فرضیه سوم) ، نیاز متقابل کارکنان (فرضیه چهارم) و درک بهتر از آینده (فرضیه پنجم) ، تکیه می نمایند ولی بر ایجاد نظام بازخورد (فرضیه ششم) تکیه نمی نمایند. واژگان کلیدی:قواعد هوشمندانه،تصمیم گیری، حل مشکلات سازمانی ، ،خلاقیت